{Fic}[PG] One shot Darin (Cl and Dara)
เคยลงที่ บ้านเวลามาก่อนนะจะ ^^~ ใครที่เคยอ่านแล้ว ก็ ขอบคุณมากๆ ^^
ผู้เข้าชมรวม
1,023
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ก็หาอะไรกินสิ -.- ของในตู้เย็นก็มี”
“อ่า...แชรินทำให้พี่กินหน่อยสิคะ”
ฉันเดินเข้าไปหา แชริน ที่ห้องรับแขกและพูดด้วยท่าทางน่ารักๆ เพื่อให้เธอทำอะไรให้ฉันกิน รอบดึก เพราะตอนนี้ฉันหิวมากเลย >M<
“ไม่เอาอ่า พี่ ดาร่า มันดึกแล้วเดียวพี่ก็อ้วนหรอก” แชริน บ่นด้วยท่าทางลำคาณเล็กๆ
“นะคะ แชริน ที่น่ารัก ก็ ดาร่า นูน่า หิวอ่า” ฉันลงไปนั่งค้างๆแชริน แล้วกอดแขนเธอ
“ แต่ว่า.....” แชรินมองฉันด้วย สายตาลำคาน ปนใจออ่นยังไงไม่รู้....
“น้า....” ฮิๆ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก
“อ่า....ก็ได้ ดาร่าออนนี่อยากกินอะไรอ่า”
“เย้ ! แชริน น่ารักที่สุดเลย” ฉันกระโดดหอมแก้มแชริน ด้วยความดีใจสุดๆ ทำให้แชรินหน้าแดงแล้วรีบไปทำอาหารให้ฉันกินทันที
“แล้วดาร่าออนนี่จะกินอะไรหรอ” แชรินยื่นหน้ามาถาม..
“อะไรก็ได้คะ ที่ แชรินทำ พี่กินได้หมดและ ^^” ฉันตอบกับด้วยท่าทางยิ้มๆ
หลังจากนั้น แชรินก็เข้าครัวไปเป็นแม่ครัวสะ ส่วนฉันที่รอกินก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ มานั่งจิ้มเล่น ฮิฮิๆ(ไม่คิดจะช่วยเขาทำเลยเนอะ -.-)
“อ่า...เพื่อนๆใน me2day เพิ่มขึ้นอีกแล้ว ฮิๆ”
“ดาร่าออนนี่ มาชิมหน่อยสิ”
เอะ -.- ทำไมมันเร็วจังเลยอะ ฉันรีบเก็บมือถือแล้ว วิ่งไปที่ห้องครัว กลิ่น หอมชวนยั่ว น้ำในกระเพาะฉันมันก็ลอยมาเตะ จมูก สะงั้น ฉันรีบตรงไปหา แชริน ที่ตอนนี้กำลังผัดอะไรอยู่ก็ไม่รู้...
“หอมจังเลย รินจัง ทำอะไรอยู่เอ่ย”
ฉันยื่นหน้าไปค้างๆเธอ เพื่อจะดูว่า แชรินทำอะไรให้ฉันกิน แต่แล้ว .... แชรินก็หันมา ริมฝีปากบางของแชริน สัมผัสกับริมฝีปากฉันเข้าให้ ทำให้ฉันยืนตัวเกรงทำอะไรไม่ถูก เลย -///- สักพักหนึ่งก่อนที่ แชริน จะถอนริมฝีปากออก....
“ดาร่าออนนี่ รสชาติ เป็นไงมั้ง” แชรินถามฉันหน้ายิ้มๆ
“อ่า...หวาน เอ้ย! ที่ถามนี่หมายถึง....”
“ก็อาหารที่อยู่ในปากพี่ รส ชาติเป็นไงมั้ง” ฉันกระพริบตาปริบๆ ก่อนจะรู้ตัวว่ามีอะไรสักอย่างอยู่ในปากฉัน
“อ่า ก็อร่อยดีนะ....-////-“
“^^ อ่าดีแล้วๆ งั้นยกออกไปเลยนะ” แชรินถามฉันหน้ายิ้มๆเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แล้วเธอก็ ตักอาหารที่อยู่ในกระทะลงจาน แล้วเตรียมยกออกไป
“เอ่อ....นี้ รินจัง เมื่อกี้...” -////- แชรินหันกับมาหาฉัน แล้วทำหน้าตาใสสื่อ
“เมื่อกี้.... อะไรหรอพี่ ก็ปกติดีนะ” แชรินทำถ้าไม่รู้เรื่องแล้วยก จานอาหารออกไป วางที่โต๊ะอาหารทันที ฉันเดินตามแชรินออกไป ที่โต๊ะอาหาร แล้ว หน้าก็ -////-
“พี่ มานั่งนี้สิ ^^” แชรินเรียกฉันมานั่งค้างๆ เธอด้วยสีหน้ายิ้มๆ....... ก่อนจะทำอาหารให้ยังอารมเสียอยู่เลยนะ
-*-
“เอ่อ....นี้ แชริน เมื่อกี้ ” ฉันพยามยามถามแชรินเพื่อเธอจะยอมตอบ
“หือ....เมื่อกี้อะไรหรอ” แชรินทำท่าไม่รู้เรื่อง แล้วเธอก็ เอาจานของฉันไปตักอาหารให้
“เอ่อ.....ก็....ที่จูบเมื่อกี้ อะ!” ฉันตะเบงเสียงกึ่งตะโกนเล็กๆ ให้แชรินได้ยินชัดๆ
“*-* จูบ....นั้นเขาเรียกจูบที่ไหน ฉันให้พี่ชิม อาหารที่ฉันทำต่างหาก”
“-*- จะบ้าหรอนั้นมัน จูบชัดๆเลยนะ ไม่ป้อนแล้วละ” ฉันเถียงแชริน -*-แบบหัวเสียนิดๆ
“ดาร่าออนนี่ อย่าคิดมากสิ กินได้แล้วน่า” ฉันสะบัดหน้าหนี แชริน ที่ทำถ้าจะป้อนฉันก่อนจะ
ลุกเดินอย่างหัวเสียไปที่ โซฟาห้องรับแขกที่ติดกับ ห้องครัว.....และ แชรินก็ลุกเดินตามมาด้วย
“ดาร่าออนนี่.....ก็เมื่อกี้มันไม่ใช้จูบจริงๆนิ” แชรินเดินมาง้อฉันที่นั่งหัวเสียอยู่บนโซฟา
“ ” ฉันไม่พูดอะไรแล้ว สะบัดหน้าหนีแชรินด้วย
“หรือว่า ดาร่าออนนี่อยากจูบ คะ ^^”
“ ใช้ เอ้ย! จะบ้าหรอ ไม่พูดด้วยแล้ว”
อยู่ๆแชริน ก็ดึงหน้าฉัน หันกับไปทางเธอ แล้ว ริมฝีปากของแชริน จะถาบทับลงมาที่ริมฝีปากของฉัน พวกเราสองคน ดิ่มด่ำความหวาน อย่างเนิ่นนาน จนลืมคำว่า หิว หรือ อาหารที่อยู่บนโต๊ะ.....และถอนริมฝีปากออกจากกัน
“-////-“ <<ฉัน
“^///^” <<<แชริน
หน้าของพวกเราสองคนไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่แต่ แชริน กับยิ้ม...... เธอยิ้มเพื่ออะไรคะ....-///-
“เอ่อ.....-////-“ หลังจากความเงียบของเราสองคน ฉันก็เปิดบทสนทนาขึ้นมาก่อน
“นี้และ เขาเรียกว่า จูบละพี่ดาร่า ^///^” แชริน พูดไป ยิ้มไป หน้าแดงไป ไม่รู้จะดีใจทำไม
“ฉะ....ฉันรู้น่า -////-“ ฉันตอบไปด้วยเสียงสั่นๆเล็กน้อย แบบเขิลๆ
จ๊อกกกก!
อ่าท้องเจ้ากำมันร้องขึ้นมา เขิลเพราะจูบไปแล้ว ยังต้องมาเขิลเพราะท้องด้วยเรอะ >//////<
“งั้นดาร่าออนนี่ไปกินข้าวได้แล้วนะคะ” แชรินจูงมือฉัน ไปที่โต๊ะอาหารที่เหมือนกับว่าอาหารมันกำลังจะเย็นแล้ว
“นี้ ดาร่าออนนี่......”
“มีอะไรหรอ แชริน -///-“
“เอ่อ....คือว่า พี่ดาร่าอย่าโกธรนะ”
“ เรื่องที่มันน่าจะโกธร พี่ยังไม่โกธรเลย -///-“
“ขอทำแบบ เมื่อกี้กับ พี่ดาร่าอีก ได้ไหมคะ.....-///-“ แชรินพูดแบบเขิลๆ ส่วนฉันตอนนี้แข็งเป็นหินไปแล้ว -.-....
“เอ่อ....เธอว่ายังไงนะ” ฉันทำเป็นได้ยินไม่ถนัด....
แชรินไม่พูด พร่ำทำเพลงต่อ เธอกับ ยื่นหน้ามาสัมผัสกับ ริมฝีปากฉันเบาๆ แล้วยิ้ม ในแบบของเธอ
“ขอทำแบบเมื่อกี้กับพี่ อีกได้ไหมคะ”
“ ” ฉันนั่งนิ่งสนิด....อ่า แชรินกำลังขออะไรฉันกันแน่น หรือว่า >///<~ อ่า ทำยังไงดี.......
“พี่คะ!”
“หะๆ *-*” แชรินเรียกฉันเบาๆ ทำให้ฉันรู้ศึกตัวแล้ว หน้ามันก็ร้อน ขึ้นมา......-////-
“เอ่อ....ถะ...ถ้างั้น ก็....อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้ก็....แล้วกันนะ....” ฉันตอบเสียงตะกุกตะกะ...
“ตกลงแปลว่า ได้ สินะ ดาร่าออนนี่” >< ! นี่ยังไม่เข้าใจอีกเรอะ ไงนะ
“โถ่ ต้องให้พูดอีกครั้งสินะ ได้ สิ” แชริน ดีใจถึงกับกระโดดกอดฉันทันที
“อ่า......หายใจไม่ออกปล่อยก่อนสิ! ”
“อ่า ปล่อยก็ได้ ดาร่าออนนี่ สุดที่ระ...” ฉันรีบเอามือปิดปากแชริน ทันที -.-
“เดียวนะ เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติสิ”
“อ่า....ก็ได้ คะ ^^~ ดาร่าออนนี่” แชรินตอบด้วยถ้าทางยิ้มๆ
“ งั้น สัญญานะว่า จะทำแบบนี้กับพี่คนเดียว”
“ได้เลยฉันสัญญา เพราะพี่จะต้องเป็นของฉันคนเดียวเหมือนกัน ><!”
หลังจากนั้นฉันก็กับมานั่งที่โต๊ะอาหารพร้อมกับ มี แชริน ป้อน....แล้วนั่งดูฉันกินข้าวไปจนหมด....
อ่าหลังจากนี้ คงต้องคอยระวังตัวให้มากๆ สะแล้วเรื่องต่างๆคงเกิดขึ้นอีกมากมาย ฉันจะไม่เหงาอีกแล้ว ฮิๆ
แชรินสุดที่รัก ของฉัน(มั้ง) ฉันจะพยายาม ไม่สนใจใครอีกแล้วนะ นอกจากเธอ ..
ผลงานอื่นๆ ของ เด็กหลงทาง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เด็กหลงทาง
ความคิดเห็น